kotak comel

.

Well, well, well, they are really cute... no one could deny it...their designers are really creative...!!! Wow...BUt, that is not the topic I want to talk about...the most important is what this pictures means..its up to you how you want to 'translate' it to the reality..every one has his own vision..as for me, there are 2...

First, gamboq ni citer pasal kerjasama,...ape yang dimaksudkan dengan'together'...kalau la dunie ni macam ni..mesti best...i am longing for that time to become true...haha :-)...tak susah pun sebenarnye....kene ade 'saviour ' atau kita call HERO or HEROIN...biler ade ape2 problem..volunteer je..not kisah la sape orang tu..yang signifikan nyer ade ....pluz lagi orang tu mesti tau camne nak selami feelings orang yang tengah gadoh tuh...pastu tak bley la maen simpan2 dalam hati ... kalau nak simpan pun..bila orang tu dah blargh kite simpan plak dlm tong sampah...:-p

2nd... haha...ni memang mendalam sikiyt...hanye certain2 org je bleh paham..termasok aku :-p..haha..cer tengok gambaq bawah tu elok2..actually it tells about how we really appreciate someone tu...lebih jelas lg..pasangan kekasih....seolah-olah laki tu nak tunjuk die care kat pompuan tu...hurm..kwn aku yang sedarkan aku ...memang mendalam...kawan laki tau!!! bukan pompuan...sampai biler2 aku will ingat gambo bawah ni...

SoUnd WavE....

1 hari nie… ade sorang budak-budak pergi mengembara

Dalam 1 gua nie…

Die pergi with ayah die..

Kat pintu masuk gua tu…

Dia jerit macam nie…

Ade orang tak??

Pastu die dengar balik macam nie…

Ade orang tak??

Die balas lagi..

Sape tu??

Pastu die dengar balik..

Sape tu??

Die tak puas lagi!! Die cakap macam nie pulak..

Hey!!! Kalau ade orang jawab argh!!!

Hakhakahak.. die dengar lagi sama dengan ape yg die cakap tadi..

Die pun pelik.. so die pun tanye ayah die…

Ade orang ke dalam gue ni, ayah???

Tak pun..hantu.. eeee… saye takut nie…

Ayah die tersenyum pastu die cakap…

Isyh… mengarut je kamu ni… tu pantulan suara kamu..

Kan dalam gua nia bergema….

Budak tu segan argh….

Butz tu tak penting .. haa tengok ni…

Ayah die kate lagi…

Macam tu la bende yg akan terjadi dalam hidup kite…

Semua bende yg berlaku mesti ade sebabnye..

Kamu jerit macam tu.. macam tu la pantulan suara kamu…

 Sebanyak mane usaha kamu, sebanyak tu la kejayaan kamu…. 

Pasir vs Batu

One day… ade due orang mamat nieh…

depa pergi jalan-jalan kat sebuah padang pasir…

ehh… bukan jalan-jalan…depa nak gi mengembara…

[mane la ade orang yg suke jalan-jalan kat padang pasir]

Tibe-tibe… depa betengkar & bertikam lidah selame 2 jam

salah seorangnye tampar yg seorang lagi tu…

Butz laki nie.. penyabar…die cume diam jer..tapi yg pelik nyer …

Die tulis kat pasir camnie[gune jari]…

‘kawanku telah menamparku hari nie’…

Butz yg menampar tadi buat tak tau je..

Dalam 2 jam tadi depa cuma sempat jalan 100 meter jer…

Hakhakhak.. tu lar gadoh-gadoh lagi…

Lepas tu.. depa sambung balik perjalanan depa…

Depa jumpe sebuah tasik…

tp kecik je lar[tak kan la ade tasik besar kat padang pasir kot]

depa pun mandi kat tasik tu

tibe-tibe… yg kene tampar tadi cikit lagi  nak lemas..

naseb baik yg menampar tadi selamatkan die…

pastu yg kene tampar tadi wat bende pelik lg…

die tulis plak camnie kat sebuah batu besar kat citu…

‘kawanku telah selamatkanku daripade lemas’

Ish… vandelisma nie…argh.. tak kisa argh lantak die argh…

Tu tak penting…  tp yg penting nye camnie citer nye…

Kali nie die pelik &die pun tanye kat yg sorang lagi tu…

‘kenape tadi ko tulis kat pasir but sekarang kat batu pulak???’

Dengan lemah lembut, die jawab sambil tersenyum….

‘tadi tu keburukan ko& sekarang nie kebaikan  pulak...

Bile ku tulis kat pasir, angin dengan mudah hilangkan tulisan tu

seolah-olah begitulah yg harus ade dalam ingatan ku…

bile ku tulis kat batu, memang susah nak terhapusnye tulisan tu

seolah-olah begitulah yg harus berlaku dalam ingatan ku…’

En. Frog..

Once upon a time… ade 1 group of katak-katak nie… depa buat a Big meeting Kat 1 place tu name die ‘Kg. panggil hujan’ … biasa nye depa datang sini nak same-same panggil hujan… butz time nie depa nak tukar plan pulak…

Dalam group ni… semua hebat-hebat belaka… ade yang tough .. ade yang encem .. ade yang kuat..  yg cantek pun ade jugak .. butz ade ar sekor nie yang pekak dalam group tu ..               tersesat masuk dalam group tu… 

Ketua depa [FROGHEAD] buat 1 competiton .. kene panjat bangunan [tinggi:1000000000] sampai puncak nye.. kat atas puncak tu ade 1 buku.. name buku tu ‘Guinnes record of froggie’... sape yg tspi dulu dia boleh tulis name die dalam buku tu to be famous & depa will dapat 1000000000 US dolar!!!

So start la pertandingan ni.. ramai pnyokong datang(katak) .. depa ni tak yakin dengan kebolehan group ni.. keje depa asyik drop je[kutuk] time tu semua macam nak putus ase.. pluz pulak penyokong2 yg asyik jerit ‘kalah!kalah!’ 100 kali sesaat! Memang sakit hati .. sabar je la.. Lastly tinggal la yang pekak tadi.. die juz go on … lagi pun dia tak dengar ape yg depa say…huhu..

Lastly yang pekak tadi tu la yang menang.. semua katak terkejut.. die jadi famous bila tulis name die kat dalam buku tu.. 1 dunia know..[katak je la..] & die jadi katak yang terkaye di dunie.. yang FROGHEAD tadi tu da jadi miskin dah.. die ingat tak ade sape yang boleh menang.. habis duit die.. ish, ish,ish..kesian die :~)

So, frenz, kita kene jadi pekak bila orang say bende tak elok kat kita.. macam tak tadi tu [Eh!! Buat-buat pekak je.. tak kan kita nak jadi pekak kut..]    

PokoK???!!!!

In one afternoon, si mamat jln2....mamat ni bawak adik dia pergi satu tempat ni..it is called 'Wondering City'.
actually depa tak plan pun nak lepak kat situ... Diorang baru sedar ade tempat macam tu. So, as they are amazed dengan nama yang weird tadi tu..mamat ni pun belasah je la... kat dalam taman tu dia jumpa Franklin Trewm. Frenklin ni tengah buat research pasal pokok weird yg die baru perasan ade kat wondering city ni... daun pokok ni warna pelangi.Because of that, prof ni namakan pokok ni weirdo rainbowis cutey. weird+rainbow+cute=jadila name tu..prof ni dah buat research quite for a long time,9999999999 minutes...so prof ni  jumpa satu yang pelik kat pokok tu.. prof ni cuba cerita pasal pokok ni dekat orang lain..tapi tak tau la kenapa seolah-olah dia seorang yg faham ape dia cakap....THEN...adik dia pulak jumpa Mia Sara Sewatis... Quiet a gorgeous girl..have a toothless smile...Green long hair as green as a leaf...so within a few hours, adik dia ni interested dekat Mia ni..banyak yang dia tau bila kawan dengan Mia ni especially pasal pokok...everything about trees...adik mamat ni agak kurang minat la dengan ke'pokok'kan Mia ni...butz as she as beautiful as a fairy, mamat ni pon layan je la..dia pun berjaya ketuk pintu hati si Mia ni..dia pun bawak la Mia ni kat mamat tadi..and try to explain about her to that guy..tibe2 benda yang sama terjadi kat Prof tadi...Abang dia tak paham..tapi bila dia cakap pasal benda lain ok jer..So,dua beradik ni pon pertemukan Franklin dengan Mia..Franklin tu pulak bawak pokok dia sekali...pokok dia yang pelik tadi buat lah aktivit pelik lagi..dia tukarkan Franklin dgn Mia jadi pokok...dan tertut sebab diorang agak rapat time tu...dan keluar satu buah ni...mamat dengan adik dia makan buah tu dan sedar-sedar depa dah terkeluar dari tempat tu..everyone who enters it would ends up like that..that's why its called wondering city .. kesimpulannya,jangan asyik 'wonder' je..nanti ....hurm...tepuk dada tanya selera,tanya hati...                      

AlMaRi KeInSaFaN

almari keinsafan

di suatu senja,

ku melintasi ruang hati

ku mengembara dan menelusuri

berbekalkan kerendahan diri

ku terarah ke sebuah almari keinsafan

ku membukanya dengan kunci keimanan

aku terlihat baju cinta pada ilahi

dan sepatu kemaafan dosa

tak lupa juga tali leher kesedaran

dan jam masa yang tiada terhenti

di samping spek kemuliaan hati

serta tali sepatu penambah rasa cinta pada rasulnya

ku cuba memakai satu demi Satu

namun… aku sedar hanya satu yang bisa ku pakai

hanya satu…sekadar spek kemuliaan hati

aku tutup kembali

dan menjelajah ke ruang kelemahan diri

dank u cuba sebaik yang ku mampu

dalam menjadi seorang hamba

disamping tidak melupakan hakikat seorang manusia